کاش ما را با اهورا لحظه ایی پیوند بود

خسته ام زین،راز سر در گم وزین ناگفته ها 

خسته ام ،زین درد بی پایان،وزین آشفته ها

مهربانا زندگی را زنده بودن آرزوست        

با خرد ،اندیشه کردن،هر دمش گویی نکوست

کاش ما رابا اهورا،لحظه ایی پیوند بود         

کاش ما را با دعای اطلسی سوگند بود         

کاش دستی میرسید از آسمان بر شانه ها    

یک نفس ،آرام میشد دل درون خانه ها      

کاش ما را در نگاه بی کسی ها یاد بود      

کاش ما را بی نهایت قدرت فریاد بود       

کاش ما را این ،فراموشی وتنهایی نبود   

لحظه ها ،عریان زنادانی ورسوایی نبود  

کاش میشد در نگاهی مهربان زیبا نوشت

با محبت ،روی دنیا ،با قلم خوانا نوشت 

زندگی را می توان با مهربانی ساز کرد   

از برایش یک ترانه ،تا خدا آغاز کرد