نمی میرد دلی کز شوق افسون است

نمی میرد ،دلی کز شوق افسون است

نمی گرید ،دلی کز عشق مجنون است

وچشمانی که در باران ،نگاهش سایه سار است

و دستانی که با مهرش ،دلم بس بی قرار است

نمی ماند به خاطر،نغمه ایی تلخ از جدایی

نمی داند ،کسی ،رازی ز شب ها بی قراری

نخواهم گفت ،آخر راز هستی در تمناست

نپرسیدم ،شقایق را ،چرا زین درد تنهاست

نمی روید زخاطر،فصل باران نسترن ها

نمی گوید ،ز رویش های گرم یاسمن ها

من از مهتاب چشمانت برایت راز دارم

تو را با قاصدک ها ،یک قصیده ساز دارم

شباهنگام با یادت،دلم پرواز دارد

تو را تا اوج بودن ها ،برایت راز دارد

تو را در خاطرت ،ای هم نفس نیلوفری هست

تو را در یک نظر با مهربانی،ساغری هست

وبا تو می توان معراج انسان بود تنها؟

وتفسیری ،زبودن های پنهان بود آیا؟